In een tijdspanne van zes jaar won Rik van Looy twee keer de Ronde Van Vlaanderen en drie keer Parijs-Roubaix. Hij was de absolute patron van het peloton tot er in 1966 een nieuwe wielergod op het toneel verscheen: Eddy Merckx. De fakkeloverdracht verliep niet zonder slag of stoot. Merckx beschuldigde Van Looy in de media van wieltjeszuigen en het hek was van de dam. De strijd kende een hoogtepunt in de Ronde Van Vlaanderen van 1968. Toen vond Rik een bondgenoot in Walter Godefroot. Hij was in die tijd de enige die in staat was Merckx te verslaan in de kasseiklassiekers.
Comments