Cabaretière Lies Lefever, vooral bekend om haar grappige 'protestliedjes', nam de uitdaging aan om drie dagen vis te gaan sorteren in Oostende en Zeebrugge. Geen sinecure voor een vrouw met een visuele beperking. De vismijn is bovendien een mannenwereld, waar weinig wordt gepraat en onophoudelijk wordt gewerkt. Tientallen vissoorten worden er op het zicht gesorteerd. 's Nachts. In een ijskoude hal. Lies leert er het verschil tussen griet en rode poon en dat 'een pladijs' hetzelfde is als ''n ploate'. En dat alles nog het best 'met de haak' gebeurt. Lies weet de harten van de vissersbonken snel te veroveren en de bewondering is wederzijds: "Jullie vissers zijn allemaal toffe mannen die proper zijn en sympathiek op hun eigen". Na deze aflevering zullen velen met heel andere ogen kijken naar het stukje vis op zijn bord.
Comments